Toegezongen worden door 450 leerlingen, dat hebben we nog nooit meegemaakt! Vandaag gebeurde dat wel echt! En wat was dat gaaf en bijzonder zeg! Jullie kunnen dat op de filmpjes wel zien en horen. Deze ochtend werden we om 7.30 uur opgehaald om naar school te gaan. Dit keer gingen we niet met de taxi, maar mochten we achterop de motor. Dat was een heel avontuur. Het verkeer hier in Kenia is echt anders dan in Nederland. Iedereen crosst door elkaar heen en er wordt luidruchtig getoeterd. Onderweg hebben we weer heel veel van de omgeving en het straatbeeld gezien. Toen we bij de school aankwamen werden we hartelijk begroet door de kinderen. Ze zongen verschillende liederen voor ons en ook werd heel traditioneel de Keniaanse vlag gehesen. Het valt ons op dat ze hier veel met tradities en herhalen doen. Als de leerkrachten voor die grote groep iets vertellen, reageren de kinderen allemaal in koor met hetzelfde antwoord. Er was ook een ouderling op bezoek die een stukje uit de Bijbel las voor de kinderen. Na dit warme welkom, hebben we kennisgemaakt met de leerkrachten van de school. Ook door hen werden we hartelijk onthaald. Vervolgens zijn we naar de keuken gegaan van Ruth’s Shelter. Wat een gaaf project hebben zij daar zeg! Wij kunnen ons niet voorstellen hoe het eruit gezien heeft voordat zij daar aan de slag zijn gegaan. Ook door het keukenpersoneel werden we hartelijk welkom geheten. Na even een koffiepauze gehad te hebben, konden we aan de slag met het uitdelen van ‘porridge’ aan de kinderen. Dat is een soort voedzame pap. De kinderen maakten van dit moment ook gretig gebruik om kennis met ons te maken. Vanaf nu heten wij dan ook Auntie (tante) Josie en Auntie (tante) Corrie. Als je daar bent, heb je het gevoel alsof je een beroemdheid bent. Je wordt van alle kanten aangestaard, aangeraakt en naar je gezwaaid. Nadat de kinderen de ‘porrige’ op hadden, gooiden ze hun beker in een afwasteil. Op de veranda van de keuken staan vier teilen achter elkaar. In de eerste teil wordt er afgewassen. In de tweede en derde teil wordt de afwas afgespoeld en in de laatste emmer/teil worden de schone bekers en borden gegooid. Ze drogen hier niet af met een theedoek maar drogen de afwas aan de lucht. Met temperaturen van 30 graden, lukt dat prima. Nadat de kinderen gegeten hebben, zijn we in de jongste groepen aan de slag gegaan met het maken van een knutselwerkje voor de sponsors. Dat was best wel even wennen voor de kinderen, maar ook voor ons. De leerlingen hier zijn niet zo bekend met kleurpotloden, lijm en andere knutselspullen. Ondanks dat, hebben ze hele mooie werkjes gemaakt! Ook hebben we verschillende liedjes met de kinderen gezongen. Heel leuk om te horen en te doen met ze. Terwijl wij met de kinderen aan het knutselen waren, heeft Piek hele mooie foto’s gemaakt van de kinderen voor de sponsors. Hierna hadden we best wel trek gekregen en daarom hebben we eieren gekookt en even lekker met het team van de keuken gegeten. De kinderen van de school kregen toen ook hun tweede maaltijd: een bord rijst met aardappel en een banaan. Na het eten gingen we even bij de kleintjes kijken. Zij hadden namelijk slaaptijd. Toen we zachtjes bij hen gingen kijken, lagen ze met hun hoofdjes op hun armen op de tafels te slapen. Ze sliepen zo diep, dat je ze hoorde snurken. Vervolgens zijn we bij het oefenen voor ‘Graduation Day’ gaan kijken. Alle klassen gaan op deze dag een optreden geven en daar moest natuurlijk voor geoefend worden. Een klas kwam bijvoorbeeld helemaal verkleed alsof ze een modeshow liepen. Wij hopen ook op deze ‘Graduation Day’ aanwezig te zijn. En ons is beloofd dat er prachtige Keniaanse jurken voor ons genaaid gaan worden. We zijn erg benieuwd! Tijdens de optredens zaten we lekker tussen de kinderen gefrommeld. Ze willen steeds kroelen, aan je zitten en alles aanraken en je aandacht hebben. Daar genoten wij natuurlijk stiekem wel van. Ook wrijven ze het haar uit je gezicht als ze zien dat dit een beetje voor je ogen of mond waait. Handig van die hulpjes. Later sloten ook de kleintjes nog aan. Zij knuffelden ook uitbundig en wilden steeds naast of op onze schoot zitten. Moe maar voldaan zijn we uiteindelijk met de motors weer terug naar het appartement gereden. Daar hebben we nog even gegeten en we zitten nu nog met een lach op ons gezicht, omdat we zo genoten hebben!

Op zaterdag en zondag is de school gesloten. Daarom hopen we morgen de wijk in te gaan om daar mensen te ontmoeten en te zien hoe de mensen daar leven. We vermoeden dat dit een confronterende dag is, waar veel van de armoede hier te zien zal zijn. Leuk dat jullie ons avontuur weer gelezen hebben. Tot de volgende!