22 okt. 2024
🇳🇱
vanuit Nederland
Helaas wordt deze blog steeds aangemerkt als spam. We doen er alles aan om hem zo snel mogelijk online te krijgen.
Vandaag was de dag dat we echt voor het eerst les gingen geven in de klas. Maar voordat we dat gingen doen, hebben we eerst de kasten overhandigd aan de docenten. We hebben 1 van de kasten weer
even buiten het lokaal gezet, zodat we niet langs alle lokalen apart moesten. De kast was versierd met ballonnen en gehaakte vlaggetjes. Ook hadden we de sleutels eruit gehaald zodat deze ook
officieel overhandigd konden worden. In de kast legden we de Bijbels en kinderbijbels neer. Toen alles klaarlag, hebben we alle docenten bij elkaar, rondom de kast geroepen. We hebben eerst verteld
dat we in Nederland geld hebben ingezameld om voor iedere klas een kast aan te schaffen. Vervolgens heeft een van de docenten de kast officieel geopend door de ballonnen er vanaf te knippen. En ze
te laten knallen. Ze maakte een vreugdedansje van blijdschap. Vervolgens lieten we de mannen de kast officieel openen met de sleutels. In de kast lagen de bijbels en daarover hebben we gevraagd of
ze er goed voor willen zorgen en er veel uit willen lezen voor de kinderen en henzelf. De docenten waren allemaal erg blij met de kasten, al waren sommigen wat verlegen en lieten het niet zo
blijken. Toch weten we dat ze het erg waarderen, omdat ze nu hun spullen veilig kunnen opbergen in de kasten.
Na de opening van de kasten hebben we de spullen gehaald die we nodig hadden om in Grade 6 aan de slag te gaan. We hadden heel wat verrassingen voor hen in petto. De docent van deze klas was met de
secretaresse van de school naar het ziekenhuis, omdat zij zich niet fit voelde Dat betekende dat de klas gewoon zonder docent in de klas was. Af en toe kwam de ‘headteacher’ even kijken of het nog
goed ging. We begonnen met het voorstellen van onszelf. Vooral ‘Josie’ wisten ze nog goed te herinneren. ‘Corrie’ is toch een wat moeilijkere naam voor ze. Daarna hebben we een kerstkaart gemaakt
voor de sponsors in Nederland. De leerlingen hebben er erg hun best op gedaan en schreven de liefste dingen op. Vervolgens vertelde wij de leerlingen dat zij wat voor ons gemaakt hadden, maar dat
de leerlingen van het praktijkonderwijs op de Prins Maurits ook iets voor hen gemaakt hadden. En toen onthulden we de vlaggenlijn met allemaal vlaggen gemaakt door de leerlingen. Oh wat genoten de
kinderen ervan om deze vlaggen te zien. Ze keken goed wat de leerlingen in Nederland getekend of geschreven hadden en om sommige tekeningen moesten ze ook wel lachen. Ze waardeerden het geschenk
van de leerlingen heel erg! Vervolgens vertelden we dat we nu alleen nog maar dingen gingen maken die ze zelf mochten houden. En toen vertelde we iets over de school waarop wij werken. Wij
vertelden dat we tasjes gesponsord hebben gekregen van de CSG Prins Maurits voor de leerlingen van Grade6 t/m 8. Toen we ze tevoorschijn haalden, werden de leerlingen laaiend enthousiast. Ze konden
niet wachten tot dat we ze uitdeelden. We vertelden dat de achterkant nu nog een beetje saai was, en dat ze deze daarom mochten versieren met textielstiften, zoals zij dat wilden. Toen we de tasjes
uitdeelden, gingen ze eraan ruiken en er enthousiast mee zwaaien. Vervolgens maakten ze de mooiste creaties op de achterkant met de textielstiften. Sommige leerlingen gingen eerst met potlood een
schets maken en daarna pas met de stiften tekenen. Tijdens het maken van de tasjes werden wij even uit de klas gehaald om naar de naaister te vertrekken. Daar gingen we namelijk onze maten opnemen
en een model uitkiezen voor een jurk op de Graduation Day, volgende week donderdag. Ze vertelden dat we zo’n10 tot 15minuten weg zouden zijn. Dat vertelden wij dus ook aan de leerlingen. Hen lieten
we alleen achter met hun opdracht. Daar moesten wij toch echt wel aan wennen dat dit heel normaal is hier op school. In plaats van dat we totaal maximaal 15 minuten weg zouden zijn, was het al dik
10 minuten lopen naar de naaister in het dorpje. In het dorpje staat weinig wind en de zon brandt lekker op onze huid. Wij kwamen dus bezweet aan bij de naaister. Dit was een heel klein gebouwtje
(zo’n 2,5 meter bij 2,5 meter) en dat stond helemaal vol met stof en van alles. Er hing wel een waaier, maar de wind had bijna niet de mogelijkheid om eruit te komen, omdat er zoveel lagen stof op
lag. We kregen allemaal bladen in onze handen geduwd, die erg stoffig en vies waren, waar allemaal modellen van jurken op stonden. Daar mochten wij ons model op uitzoeken. De stof hadden we al,
omdat dat voor alle leerkrachten en keukenpersoneel hetzelfde is. Vervolgens nam de naaister onze maten op. We waren met vijf vrouwen, dus dat nam wel even wat tijd in beslag. Vervolgens moesten we
weer teruglopen naar de school. We liepen met elkaar door de straatjes waar stichting Ruth’s Shelter allemaal begonnen is. Bijzonder om te zien hoe klein ze begonnen zijn en hoe groot het nu
allemaal is, met onder andere dank aan alle sponseren. Toen we weer bij de klas aankwamen, was de meester zelf weer gearriveerd. We verontschuldigden ons dat we zo laat pas weer in de klas, (een
uur later). De kinderen gaven ons voor de grap ook een standje. Tijdens het kleuren van de tasjes, vroegen we aan een aantal leerlingen wat zij wilden worden. De een noemde piloot en een ander
dokter en weer een ander iets in de wetenschap. We hopen voor hen dat ze zover komen.. Nadat alle tasjes klaar waren, hebben we een groepsfoto gemaakt. En natuurlijk wilden we deze leerlingen ook
nog even horen zingen. Ze noemden onder andere het lied ‘this is the day’. Deze zongen we eerst in het Engels en daarna hebben we ze ook de Nederlandse versie laten zingen. Dat deden ze erg goed.
Op het laatst deelden we nog een lolly uit en een armbandje waarop staat: ‘Jezus loves you’. Het is belangrijk dat de kinderen dit weten en daar iedere dag aan herinnerd worden. De cadeaus werden
met veel liefde ontvangen. We bedankten de leerlingen hartelijk en vertelden dat we morgen nog iets komen brengen voor ze.
Na deze drukke ochtend hadden we wel trek gekregen. Daarom hebben we een lekkere lunch voor onszelf en het keukenpersoneel bereid. Op het Praktijkonderwijs maken de leerlingen in de onderbouw
weleens een panpizza. Dit hebben we hier ook als lunch gemaakt. We genoten ervan! Na nog wat opgeruimd te hebben, zijn we weer op de motors naar huis vertrokken. Morgen hopen we in Grade 7 dezelfde
opdrachten te doen en donderdag in Grade 8. Morgen hopen we ook een liveverbinding te maken met de leerlingen van het praktijkonderwijs. Daarom zullen we donderdag pas weer een nieuwe blog
plaatsen. We wensen jullie voor nu allemaal een goede nachtrust en tot donderdag!