Vrijdag:

De afgelopen dagen stonden in het teken van dieren, dieren en nog eens dieren. Allereerst werden we op vrijdagochtend om 6.30 uur opgehaald met een busje om twee dagen op safari te gaan. We moesten dus vroeg op. Luid toeterend stond de beste man al om 6.10 uur klaar. Dat was vroeg voor een Keniaan. Wij waren echter nog niet zover. Toen we uiteindelijk in ons privébusje zaten, vroegen we hoe lang het rijden was naar Tsavo East, het nationale park waar we naar toe zouden gaan. De chauffeur gaf aan dat we er 3,5 uur over zouden doen. Wij zelf hadden 2 uren gedacht, maar onderweg begrepen we wel waarom het 1,5 uur langer zou zijn. Steeds heb je langzaam rijdend verkeer voor je zoals een tuktuk. Dan lopen er weer mensen of koeien op de weg. Of ze zijn aan de weg bezig en dan rijd je gerust een kwartier over een hele hobbelige weg, waar je dus niet hard kunt rijden. Ook waren er veel files vlakbij de steden. We moesten de hoofdweg hebben, waar veel vrachtwagens rijden en het verkeer ophouden. We hebben onderweg weer heel veel gezien. De reis er naartoe was dus al een belevenis. Zo zie je motors die helemaal afgeladen zijn, allerlei soorten winkeltjes langs de weg en ook steeds mensen (vooral mannen) die naar je fluiten, zwaaien of roepen. Ook hebben we verschillende keren ons hart vastgehouden omdat ze dan inhalen terwijl je tegenligger er al aankomt. Die moet dan weer even een beetje remmen..Dat is hier heel normaal blijkbaar. We stopten nog even bij een mooie stopplek om naar de wc te gaan en wat te drinken. Dit was gelukkig een mooie wc en dus niet een gat in de grond. Ook was er een leuke souvenirshop. Het is de kunst hier om zoveel mogelijk af te dingen. We gingen na een half uur pauze weer verder. Uiteindelijk zagen we steeds meer het rode zand verschijnen. Daar is het Tsavo East park erg bekend om. We kwamen bij de ingang aan. Onze chauffeur gingen even tickets regelen en hij vertelde dat een andere man het dak open zou komen doen. Al gauw kwam deze man er inderdaad aan. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en nog meer blabla. Vervolgens maakte hij het dak open zodat we van bovenaf uit het busje konden kijken. Hij legde nog wat regels uit en daarna vroeg hij aan ons of we hoeden hadden. Die hadden we namelijk echt nodig omdat er anders veel insecten zijn en de zon brandt op je hoofd en gezicht. Dat hadden wij niet. Toen gaf hij ons allebei een hoed. We hadden allebei het idee dat deze man erbij hoorde en dat we deze hoeden konden lenen. Maar nee hoor, deze man bleek gewoon een verkopertje te zijn en zijn tactiek was om het zo te brengen alsof hij een gids was. Hij vroeg er een flink bedrag voor. Wij gaven de hoeden terug en steeds probeerde de man het aan ons te verkopen. We hebben de man een paar shilling gegeven en gevraagd of hij dan weg wilde gaan. Dat deed hij gelukkig, en wij hebben de hoed de hele reis niet gemist of nodig gehad. Blij dat we ze niet gekocht hebben. Ze proberen hier echt op alle mogelijke manieren geld te verdienen. Toen we in het park aankwamen moesten we eerst een stuk rijden voordat we de eerste dieren zagen. Soms dachten we een dier te zien, maar dan was het een grote hoop zand, gemaakt door termieten. Dit leek dan net een grote olifant. Al snel zagen we gelukkig een hele kudde olifanten bij een waterpoel. Zij waren aan het spelen met de modder en op zichzelf aan het spuiten. Dat doen ze om een laagje tegen de zon te hebben op hun huid. De olifanten worden hier ‘rode olifant’ genoemd omdat ze rood kleuren door het zand in het park. We hebben steeds in het busje gestaan om dieren te spotten. Dat zoeken naar dieren maakt de safari erg leuk. Vooral als je dan ineens iets ziet. Gelukkig hielpen anderen ons daar ook bij. In de bus was sowieso een zender aanwezig waarop gemeld werd als er iets bijzonders gezien werd. We probeerden daar dan zo snel mogelijk naar toe te gaan. Zo hadden we bijvoorbeeld erg veel geluk dat we de eerste dag een leeuw over de weg zagen lopen. Als we iets later waren gekomen, hadden we hem niet gezien omdat hij al heel snel weer de bush in trok. Ook zag je op sommige plekken meerdere safari auto’s staan, dan wisten we dat daar iets te zien was. We hebben nog veel verschillende dieren gezien zoals impala’s, gazellen, antilopen in allerlei soorten en maten, giraffes, arenden, allerlei soorten vogels, buffels, everzwijnen, emoes, zebra’s en een varaan waar de start vanaf was (gebeten waarschijnlijk). We verbleven de nacht in Lion Hill Lodge. Dat was een hele mooie locatie, zoals de naam als zegt op een heuvel. We keken zo uit over het park en zagen onder ons de olifanten lopen. Ook zagen we mooie hagedissen over de rotsen lopen. Het eten wat we hier kregen was ook erg lekker.

Zaterdag:

De volgende morgen zaten we alweer om 6 uur aan het ontbijt om vervolgens om half 7 weer in het safaribusje te zitten. We hebben deze ochtend weer heel veel dieren gezien. Uiteindelijk kregen we via de zender door dat er leeuwinnen gespot waren met welpjes. Toen we daar aankwamen, zagen we ze heerlijk liggen en soms een beetje spelen met elkaar. Vervolgens reden we weer naar de uitgang van het park. Echter halverwege werden we nog verrast met een leeuw en leeuwin die elkaar erg interessant vonden en zo werden we toeschouwer van een heel kort durende paring onder luid gebrul. Dat was een mooie afsluiter. Nadat we het park uitreden zijn we een eindje verder gestopt bij een dorpje waar een Masai stam leeft. We kregen daar een rondleiding. Wat een belevenis. Eerst zagen we hoe hun huis eruit ziet van buiten en van binnen. Het is er erg donker en laag en er zitten een paar ronde gaten in de muren die fungeren als ramen. Dat is om de wilde dieren buiten te houden. Ze slapen met alle kinderen in 1 bed en onder een hele stugge koeienhuid. Ze hebben deze koe zelf geslacht en de huid gebruiken ze dus onder andere om onder te slapen. De vrouwen maken hier de huizen. Dat doen ze onder andere van poep van de dieren. De mannen zorgen voor het vee. Vervolgens mochten we meekijken in een schooltje. Het was maar heel klein en er stonden wat bankjes en een schoolbord hing aan de muur. De meester liet de kinderen tot 20 tellen. De man vond het erg leuk om te horen dat wij ook leraressen zijn. De kinderen beginnen hier met het naar school gaan, maar gaan later toch naar scholen van de staat. Vervolgens lieten wat mannen zien hoe je vuur moest maken. Ze doen dat met speciaal hout uit de bergen en wrijven dit dan over elkaar heen op droog gras en olifantenpoep. Wij mochten het daarna ook proberen, en zo waar bleken wij al echte vuurmakers want er ontstonden vlammen. Daarna kregen we een echte Masai dans te zien. Deze staat bekend om de grote sprongen die ze maken om hun kracht en uithoudingsvermogen te laten zien. Ook maakten ze echt allerlei geluiden met hun mond. Allerlei soorten kreten en gillen. Wij mochten ook nog een stukje meedansen. Ook de vrouwen hadden een aandeel in de dans. Zij wiegden op de muziek en zongen ook stukjes. Ook bij hen mochten we meedoen. We kregen ook gelijk al een ketting om onze nek die ze graag aan ons wilden verkopen. Verderop hadden ze een hele tafel met sieraden staan die de vrouwen gemaakt hadden. We kochten hier nog wat van. Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan. Wat een leuke dagen hebben we gehad. Morgen is het zondag en dan hopen we echt te rusten.