Maandag:

Deze morgen werden we iets later dan gepland, opgehaald door de taxi. Het busje zat al vol en daarom zijn wij voorin naast de chauffeur beland. We moesten een uur rijden om bij de haven te komen vanwaar we naar Wasini eiland zouden varen. Onderweg was er weer van alles te zien. We gingen de weg die ook naar de grens met Tanzania gaat. We kwamen dan ook op die weg een grens controle tegen. Al sloeg dat niet echt ergens op, want er werd gewoon een spijkermat op een karretje weggetrokken. En wij weten ook dat het hier erg corrupt is. De chauffeur vertelde ook dat je gewoon wat geld geeft als er wat aan de hand is en dan mag je weer door. Gelukkig mochten wij in één keer door. We reden ook nog langs een suikerfabriek met daaromheen allemaal suikerrietplantages. We zagen verschillende mensen langs de weg lopen, die in die plantages gingen werken. Wie weet hoe ver zij al wel niet gelopen hadden om hier te komen. Uiteindelijk kwamen we bij de haven aan waar de bootjes klaarlagen. We werden eerst in een ruimte gezet en daar werd ons door verschillende verkopers gevraagd of we plastic flessen bij ons hadden. Deze waren volgens hen verboden op het eiland. Daarom konden ze ons wel glazen flessen aanbieden. Onze huidige plastic fles moesten we achterlaten in de bus. Wij hadden ook nog onze eigen waterfles en een pak sap bij ons. De buschauffeur had al gezegd dat we op het eiland ook drinken konden kopen. Daarom hoefden we niks van de verkopers. Ze probeerden het toch nog regelmatig om iets aan ons te verkopen. Achteraf hadden we de plastic fles volgens mij ook prima kunnen houden, want we hebben niemand gehoord over dat je geen plastic flessen mocht hebben. We hebben de glazen flessen ook niet gemist. Uiteindelijk zijn we met zo’n 20 personen in een boot gestapt. Naast onszelf waren er Franstalige Belgen, Duitsers en Oegandezen aan boord. We hadden een gezellige groep zo met elkaar. We moesten nog even in de boot wachten maar al snel voeren we toen weg van de kant. We troffen het fantastisch met het weer. Een lekker zonnetje en niet al te veel wind, waardoor de golven ook prima te doen waren voor de boot. Al snel stelde de gids van de boot zich voor als mister Blah Blah. En wat kon die jongen praten zeg! En van alles wat hij zei, maakte hij wel een grapje. Dit was ook goed van zijn gezicht af te lezen. Deze jongen heeft onder andere een grote rol gespeeld in het bieden van een fantastische ervaring op het water. Eerst gingen we rondvaren over de zee om dolfijnen te zoeken. We hoefden niet zo lang te wachten want al gauw hadden we een groep dolfijnen om onze boot heen zwemmen. Altijd weer gaaf om te zien hoe deze dieren zich voortbewegen in het water. Soms riep de kapitein wel dat we de boot moesten balanceren, omdat iedereen dan aan 1 kant ging staan om de dolfijnen te spotten. Met als gevolg dat de boot helemaal naar 1 kant ging hangen. Nadat we dolfijnen gezien hebben, gingen we naar een wat ondiepere plek in de zee, met helderblauw water. Daar mochten we uit de boot springen en gaan snorkelen met mister Blah Bla. En wat kon die kerel duiken zeg! Hij ging heel diep en kon lang onder water blijven. Heel veel Kenianen zijn bang van de zee, hadden we gehoord. Daarom vroegen we aan hem hoe het kwam dat hij zo goed kon duiken. Hij vertelde dat hij vlakbij de zee woont en als jongetje van 5 al met zijn broers naar het strand ging en dan in het water gegooid werd zodat hij wel moest zwemmen. Door dit heel vaak te doen en te trainen, om dieper en langer te duiken, kan hij dit nu zo goed. Het leek wel alsof we in een aquarium aan het snorkelen waren. Zo helder blauw was het water en zoveel moois hebben we gezien. Heel veel grote en kleine gekleurde vissen, een octopus, zee-egels, noem maar op. We hebben er erg van genoten! Vervolgens gingen we met de boot naar het Wasini eiland varen om daar te gaan lunchen. We legden de boot voor anker, een stukje van de kant. Een klein bootje kwam ons ophalen en bracht ons naar de kant waar het restaurant was. Deze lunch was niet helemaal ons ding. Erg veel vis, waar de kop en ogen enz. nog aanzaten. Dat is natuurlijk al helemaal niks voor ons. Ook lag er krab die op z’n kop geslagen moest worden en dan kon je het vlees eruit eten. Wij hebben het gehouden bij een klein hoopje rijst, om toch maar iets binnen te hebben. Gelukkig hadden we ons hier al een beetje op voorbereid en hadden we ontbijtkoek en rijstwafels in onze tas meegenomen. Na deze lunch, voeren we weer terug naar de haven. Maar voordat we bij de haven aankwamen, zong de crew van de boot nog een leuk lied met ons. Ze sloegen op lege waterflessen en een bierflesje om de beat aan te geven. Vervolgens maakten ze een lied waarin ze al onze nationaliteiten in verwerkten. Van al die landen wisten ze ook wel een lied te zingen. Bij Nederland zongen ze ‘zing ik aja jippie’. Erg leuk om dit zo met elkaar te doen. We maakten in de boot ook leuke contacten. De crew jongens vonden het erg leuk dat wij leerkrachten zijn en wilden dan ook wat Nederlandse woordjes van ons leren. Die ‘gggg’ klank blijven ze toch echt heel moeilijk vinden. Ook met de mensen uit Duitsland en België hadden we leuk contact. Na een leuke tocht, legden we weer aan de steiger aan en verlieten we de boot en gingen daarvoor in de plaats weer in de bus. Na weer een uur terugrijden kwamen we in ons verblijf aan. In de avond hebben we niet zoveel gedaan meer. Op naar de volgende dag.

Dinsdag:

Olifanten spotten stond vandaag op het programma. De giller is alleen dat we geen olifant gezien hebben. We werden vandaag op de motor opgehaald om een 2 uur durende rit te gaan hebben. Deze rit was wel erg leuk omdat we op plekken kwamen waar we nog niet geweest waren. We kwamen onder andere een heleboel heuvels tegen, waarbij de motor echt wel even moest klimmen om omhoog te komen. We waren een hele bezienswaardigheid, tien motoren achter elkaar. Overal vandaan hoorde je dan ook ‘Jambo, jambo! ‘ kinderen en volwassenen die naar je roepen. Ook weer mannen die van alles zeggen, fluiten en gebaren. Onderweg zijn we nog een aantal keren gestopt om even onze benen te strekken. Want wat een houten **** krijg je van dat zitten op de motor. Zodra we stopten, stonden er gelijk weer een aantal kinderen om ons heen. We gaven hen dan wat koek of snoep. Nadat we wilden vertrekken, deed 1 van de motors het even niet. We wachtten steeds op elkaar. Gelukkig startte hij snel weer wel. Onderweg zagen we op de weg een grote slang liggen. Deze was net doodgereden. Volgens de motorboys was deze slang erg giftig, wat een griezel. Omdat de UV index vandaag 11 was, erg hoog dus, hadden we voor de zekerheid maar wat petjes aangeschaft. Door de wind op de motor, moest je deze goed vasthouden, anders waaide hij af. Uiteindelijk kwamen we na een lange rit bij de receptie van Shimano Hills aan. Toen we daar aankwamen, bleek dat we bij een restaurant aankwamen waar je een mooi uitzicht over het park had waar je heeeeeeel soms weleens olifanten ziet lopen. Die kans was dus erg klein. Om echt het park in te gaan, moesten we nog een heel stuk rijden, en ook waren daar geen motors toegestaan. We werden dus een beetje teleurgesteld in wat we verwachtten te gaan zien. We besloten om toch maar te blijven en we werden positief verrast door het prachtige uitzicht wat we daar hadden. Het was vooral leuk om te zien hoe de motorjongens ervan genoten. Zij hebben niet veel te besteden en dit soort luxe uitjes doen zij dus zelden. Ze maakten foto’s van elkaar en genoten van het heerlijke eten. Je zag ze echt genieten met elkaar. Wij genoten er ook van en hadden het erg gezellig. We maakte wat grapjes over dat we geen olifanten gezien hadden. Zo maakten we een filmpje waarop iemand een olifanten geluid laat horen, en vervolgens deden wij dan net of dat we heel enthousiast naar de olifanten gingen kijken. We moesten de grap wel 3 keer doen om hem ook duidelijk te krijgen bij de motorboys. Die rare Hollanders zullen ze vast gedacht hebben. We maakten nog wat leuke groepsfoto’s en vertrokken uiteindelijk weer naar ons verblijf. We voelen nu vanavond op bed onze achterwerken nog steeds van de lange zit op de motor. Maar het was zeker de moeite waard! Veel gezien onderweg en genoten van het uitzicht. Morgen hopen we souvenirs te gaan kopen en nog op bezoek te gaan bij verschillende mensen in de wijk. Ook hopen we onze Keniaanse jurken te gaan passen. We zijn erg benieuwd! We genieten nog erg van onze laatste dagen hier. Morgenmiddag kunnen we gelukkig ook weer op de school terecht en donderdag is de Graduation Day, groot feest op de school! We zien er naar uit! Welterusten voor nu en tot morgen.