Wanneer we dit schrijven, zitten we op het vliegveld te wachten op de eerste vlucht van Mombassa naar Nairobi. Mooi even tijd om nog onze laatste dagen in Kenia te beschrijven. Vlakbij ons appartement zijn allemaal souvenirshopjes te vinden. Dit zijn gewoon krotjes waar de mensen van alles in uitstallen om te verkopen. De spullen die er liggen, krijgen allerlei weersomstandigheden over zich heen. Dat kun je dus ook wel zien. Sleutelhangers waar de ring van verroest is, een laag stof over de beeldjes of doeken die verbleekt zijn door de zon. Daarom hebben we, voordat we vanmorgen wat souvenirs voor thuis gingen kopen, alvast de dagen ervoor hier en daar gekeken. Het is ook leuk dat er ouders van de kinderen van de Petals Academy zo’n shopje hebben. We wilden dus sowieso bij deze mensen iets kopen in het shopje. Gedurende de week hadden we bij haar al wat spulletjes apart gelegd. Hier in Kenia is het heel normaal om te gaan onderhandelen over de prijs. Wij als Hollanders zijn dat natuurlijk wat minder gewend. Gelukkig heeft Nellieke al zoveel jaren ervaring hier in Kenia, dat ze als een echte Keniaan de onderhandeling aangaat. De shop eigenaar schrijft een prijs op en dan schrijven wij weer een veel lagere prijs op. Uiteindelijk kom je er dan 9 van de 10 keer samen wel uit. Naarmate de weken vorderden hier, konden wij ook al steeds beter onderhandelen. En uiteindelijk hebben we allemaal leuke souvenirs gekocht. Wat...? Datblijft nog even een verrassing..

Vervolgens was het tijd om naar de naaister te gaan, want onze jurken zouden klaar zijn. Achterop de motor kwamen we, wel met een omweg, bij de naaister aan. En vol trots toonde ze onze jurken. Wat waren ze goed gelukt en leuk geworden! En zo waar pasten ze ook allemaal. We maakten nog even een leuke foto ermee en stopten ze in onze tas. Maar die moesten er toch weer even uit, want zoals wij ze opgevouwen hadden, kon natuurlijk niet.

Na het bezoek aan de naaister, zijn we naar het winkeltje van de vrouw van Jarred gegaan. Zij heeft een beautysalon,maar verkoopt daarnaast ook nog popcorn. Jarred is een echte Keniaan en hij regelt onder andere heel veel voor het Ruth’s Shelter bestuur. We kregen van hem een lekker zakje gezouten popcorn, heerlijk met die warmte. We aten dit op tussen de haarextensions en beautyproducten. De winkel kon wel een opruimbeurtje gebruiken.

Ook hebben we nog wat bezoekjes aan de wijk gebracht en hebben verschillende mensen bezocht. Bijzonder maar ook confronterend om te zien hoe deze mensen leven, maar hoe dankbaar ze toch steeds zijn voor alles wat ze krijgen.

Daarna stond er een leuk spel op het programma met het keukenpersoneel; bingo! De meesten hadden dit al een keer eerder gespeeld, maar wij hadden een iets andere variant. Via via hoorden we dat ze allemaal heel zenuwachtig waren over hoe het zou gaan, omdat het allemaal nieuw en anders was. Wij hadden namelijk lege bingokaarten, en daar moesten ze dus zelf hun eigen getallen op invullen. We waren nog even bang dat dit een grote uitdaging zou worden, aangezien ze niet allemaal goed geschoold zijn. Daarom besloten we tussen het personeel te zitten en hen te helpen. Nu bleek dat het eigenlijk heel goed ging en iedereen had al snel zijn kaart met getallen t/m 75 opgeschreven. Josie was de bingomaster en Corry hielp hier en daar met het afstrepen. Al gauw had iemand de eerste rij vol. We hadden uitgelegd dat ze hard “bingoooo” moesten roepen. Dat deden ze echter heel bescheiden. Later werd het wat enthousiaster. Vanuit Nederland waren er leuke prijzen meegenomen. Vooral de waterflessen waren erg gewild. Bij sommigen was aan hun gezicht af te lezen dat ze wat moeite hadden met het tegen hun verlies kunnen. Gelukkig mocht aan het eind iedereen iets uitzoeken van de mooie prijzencollectie. Wat waren ze er blij mee en wat hadden we een gezellige middag met elkaar. Het was inmiddels al een lange dag die we achter de rug hadden. Toch wilden we nog even bij Fahima langsgaan. Zij is een leerlinge van de Petals Academy. Zij heeft een tijdje geleden haar onderbeentje moeten laten amputeren. Nu heeft ze ook nog kanker. Vanuit Nederland had ze eerder deze week een rolstoel gekregen. Ze liet ons nu zien dat ze er al goed mee kon rijden. Ook heeft ze nog een Bijbel gekregen. Wat een zorgen om dit meisje! Fijn dat we even bij haar langs konden en vanuit Nederland iets kunnen betekenen voor haar.

Na deze lange dag hadden we even behoefte aan wat frisse wind en daarom zijn we nog even naar het strand gegaan en hebben daar wat gegeten. Morgen alweer onze laatste dag.

Wij mogen zo boarden, dus dan is de WiFi weer even weg. Dat verhaal volgt dus nog!

De ochtend begon met allerlei optredens door de verschillende klassen. Ze hebben allemaal erg hun best gedaan. Bij de meesten vertelden ze dat ze trots waren dat ze op de Petals Academy zaten en de kans kregen om naar school te gaan. Later volgden er wat informelere optredens, zoals ingestudeerde dansjes en liedjes. Wat genoten de kinderen en wij ervan! Hierna volgende nog allerlei toespraken, de een na de ander. En als laatste mochten wij ons zegje doen. Wij hadden een lied gemaakt voor de kinderen, de docenten en het keukenpersoneel op de wijs van ‘ik heb een tante in Marokko’. Dat werd erg gewaardeerd. Als afsluiting kregen de kinderen uit pp2 en Grade 6 een certificaat. Dat mochten wij aan hen uitreiken. Voor alle ouders en kinderen was er een maaltijd. Het was erg druk op de school en daarom vormde zich al snel een hele lange rij voor de keuken. Gelukkig was er bewaking aanwezig om alles in goede banen te leiden. Hier zie je weer dat jong en oud er alles aan doen om maar iets (onder andere dus het vlees van de koe) te eten te krijgen. Omdat het nu zo druk was overal, hebben wij besloten om ertussenuit te knijpen. Wij moesten tenslotte nog onze koffers inpakken. Hier en daar hebben we afscheid genomen van personeel en kinderen. Dit was echt de laatste dag. In de middag hebben we onze koffers ingepakt en gezorgd dat we startklaar waren om vannacht te vertrekken. In de avond hebben we nog even geslapen en om 00.45 uur stond de taxi voor om naar het vliegveld te gaan.

Na een voorspoedige reis, zijn we nu dus op het vliegveld van Nairobi beland. Over een kleine twee uur hopen we naar Amsterdam te vliegen. Daar hopen we om 15.30 uur te landen. Daarna hopen we weer naar onze eigen huizen te gaan. Het zal best even wennen zijn dat we weer twee uur terug in de tijd gaan. Die tijd kunnen we vast goed gebruiken om onze verhalen te delen en wat bij te slapen.

Wat kijken we terug op een bijzondere, gave en fantastische reis. Een reis om nooit te vergeten!! We vinden het ontzettend gaaf dat jullie met ons meegeleefd hebben, zowel vóórals tijdens onze reis. Op welke manier dan ook. We danken jullie daar hartelijk voor.